Wat is plique-à-jour emaille?

Alles wat u moet weten over de plique-à-jour emailletechniek

De essentie van deze plique-à-jour emailletechniek

“Plique-à-jour” emaille is een complexe emailleertechniek die in de decoratieve kunsten wordt gebruikt, vooral tijdens de Art Nouveau-periode, maar tegenwoordig bijna verlaten is vanwege de kosten en het gebrek aan kunstambachtslieden die deze techniek beheersen.

De term "plique-à-jour" komt van de Franse woorden "pliquer", wat "vullen" betekent, en "jour", wat "daglicht" of "opening" betekent. Deze techniek bestaat uit het creëren van patronen met behulp van transparant of doorschijnend email dat op een metalen frame wordt aangebracht, meestal in goud, zilver of andere edele metalen, dus zonder achtergrond (in tegenstelling tot de cloisonné- of cloisonné-techniek). Na het bakken hecht het emaille zich pas aan de scheidingswanden, waardoor deze transparantie ontstaat, als een kerkelijk glas-in-loodeffect.

Enkele kenmerken van de plique-à-jour emailletechniek

• Doorschijnend effect: Plique-à-jour emaille staat bekend om zijn doorschijnende of getinte glasuitstraling. Het email wordt aangebracht op delicate cellen of compartimenten en laat, wanneer het tegen het licht wordt bekeken, licht door, waardoor een prachtig, opaalachtig effect ontstaat.
• Vorming van de cellen: Het metalen frame van het stuk wordt minutieus bewerkt om cellen of scheidingswanden te vormen die het glazuur vasthouden. Deze cellen worden vaak gemaakt door dunne metaaldraden te lassen of te vormen, wat complexe ontwerpen mogelijk maakt, of door ze uit een metalen plaat te snijden.
• Aanbrengen van het emaille: Het emaille, een glaspoeder, wordt zorgvuldig in de cellen van het metalen frame geplaatst. Het stuk wordt vervolgens gebakken in een oven op hoge temperatuur, waardoor het email kan smelten en samensmelten met het metaal. Er kunnen meerdere lagen emaille worden aangebracht en gebakken om de gewenste kleur en diepte te bereiken.
• Moeilijke techniek: Emailleren met pasta per dag wordt beschouwd als een van de moeilijkste emailleertechnieken vanwege de complexiteit en het risico op barsten in het email of verandering van de kleur van het email.

 Geschiedenis- en kunstmeesters van de plique-à-jour-techniek

We vinden zeker emailwerk in de oudheid rond de 2e eeuw voor Christus, maar plique-à-jour verschijnt meer tijdens het Byzantijnse rijk, rond de 4e eeuw na Christus. Het wordt later in Europa in de Middeleeuwen gevonden. Limoges was in deze periode al een belangrijk centrum van emaille-knowhow. We vinden sporen van de beschrijving van dit proces in de 16e eeuw door Benvenuto Cellini. Het is echter uiterst zeldzaam om stukken uit deze periodes te vinden, gezien hun kwetsbaarheid.

In de 19e eeuw waren Alexis Falize, net als Jules Chaize, Eugène Fontenay, Froment-Meurice, Frédéric Boucheronherontdek deze emaille en hun ambachtslieden. Rond 1864 produceerde de emailleur Charles Riffault plique-à-jour emaille stukken voor Boucheron, gepresenteerd op de Wereldtentoonstelling in Parijs.

Rein Lalique was een van degenen die dit materiaal het meest gebruikten onder de vertegenwoordigers van de Art Nouveau, die ook Fabergé en Vever...

Tegenwoordig werkt Sandrine Tessier, Fransman, beste werkster van Frankrijk, samen met Vever en Inès Hamaguchi, Zwitsers, met grote goudsmeden zoals Cartier of Hermès, behoren tot de namen die verwijzen naar de plique-à-jour-emailtechniek om uitzonderlijke stukken te creëren. 

Sieraden van emaille en sommige in plique-à-jour vindt u vooral in ons assortiment sieraden Art Nouveau.