
Hoe weet ik of mijn parelketting waardevol is?
Vraagt u zich af of uw parelketting waardevol is en of het echte parels zijn? Of het nu een familiejuweel is of zelfs een recente acquisitieis het niet altijd eenvoudig om de waarde van uw parels te bepalen. Dit artikel is er om u te helpen!
Ontdek het verschil tussen gekweekte parels en fijne parels, echte parels en imitaties, de verschillende kleuren parels, hun ontstaan, de rol van oriënt en glans en, nog veel breder, de geschiedenis van de parel, van zijn geboorte tot heden!

Gekweekte parels en fijne parels
Wat is het verschil tussen een fijne parel en een gekweekte parel?
Een fundamenteel verschil dat de prijs van een parel drastisch beïnvloedt, is de aard ervan: fijn of gekweekt.
Om te onderscheiden fijne parels en gekweekte parels, Beide zijn natuurlijk, maar het gaat niet om hun uiterlijke kwaliteiten in hun geheel, maar om de samenstelling van hun innerlijke eigenschappen en om de vraag of de mens al dan niet tussenbeide is gekomen in hun ontstaan.
Om meer te weten te komen over het verschil tussen gekweekte parels en fijne parels, klik hier hier om ons artikel over dit onderwerp te lezen.
Fijne parels, steeds zeldzamere parels
De populariteit van fijne parels nam af met de ontwikkeling van gekweekte parels in Japan in de jaren dertig. Om op kunstmatige wijze een parel te produceren, wordt een kern van parelmoer in de oester gebracht. Deze georganiseerde concurrentie heeft gevolgen, aangezien de parelvisserij geleidelijk is afgenomen. Bovendien wordt er door de vervuiling tegenwoordig nog maar één parel per 7.000 tot 8.000 oesters gevonden. Tegenwoordig vertegenwoordigen fijne parels slechts 1% van de openbare verkoopmarkt. Hierdoor zijn het uitzonderlijke stukken die vaak voor aanzienlijke prijzen worden verkocht.
Van de mooie parels zijn de historische parels het meest gewild. De parel die Napoleon I aan zijn tweede vrouw, keizerin Marie-Louise, gaf, wordt geschat op een waarde tussen de 700.000 en 1,1 miljoen Zwitserse frank (455,5 miljoen tot 650 miljoen euro), wat ongeveer 1,2 miljoen frank goedkoper is dan toen hij in de verkoop ging. uit 1988.
Voor een diameter van 5 tot 10 millimeter kunt u fijne parelkettingen vinden voor prijzen tussen de 10.000 en 20.000 euro. Het verschil tussen gekweekte parels en fijne parels is vooral duidelijk te zien bij bijzondere stukken. Bijvoorbeeld, een dubbele ketting van fijne parels die in november 2004 voor 3,5 miljoen Zwitserse frank werd verkocht, zou slechts $ 200.000 waard zijn als het gekweekte parels waren.
Hier zijn enkele voorbeelden van veilingresultaten die de groeiende interesse in deze juwelen aantonen:
Details van deze verkopen:
In 2010 werd een 46 cm lange ketting verkocht, bestaande uit fijne parels, gerangschikt in een druppelvorm en met afmetingen van 3,2 mm tot 6,7 mm 3 500 euro.
In 2015 werd een 46,5 cm lange ketting, bestaande uit 102 fijne vallende zeewaterparels met een kleine 18K witgouden shuttle-sluiting bezet met een diamant en twee rozen, met vallende parels met een diameter van 2,9 tot 6,7 mm, verkocht 4 600 euro.
In 2020 werd een collier van 82 fijne parels met diameters van 3,7-7,7 mm verkocht 6 500 euro. Ten slotte werd in 2024 een collier verkocht met fijne parels met een diameter van 3,0-7,4 mm en een sluiting van 18 karaat goud 7 872 euro.
Hoe worden de parelprijzen bepaald?
Zodra het onderscheid tussen fijne parels en gekweekte parels is gemaakt, zijn de overige criteria voor beoordeling als volgt:
De waarde van een parel wordt bepaald door verschillende criteria. In de eerste plaats de grootte, de perfectie van rondheid en afwezigheid van puistjes zijn essentieel. De grootte wordt bepaald door de plaats op het lichaam van het weekdier waar de parels zich vormen. De meest voorkomende exemplaren worden aangetroffen in het ingewandenlichaam van het dier, terwijl barokke parels zich het vaakst ontwikkelen in de buurt van de abductorspier.
Dan moet je deuniformiteit van textuur en glans, dat wil zeggen, het glanzende uiterlijk dat parels van nature bezitten. Het Oosten, met andere woorden de helderheid die ontstaat door de reflecties van de diffractie van licht op de aragonietkristallen. Dit De schittering van parels is weliswaar subjectief, maar speelt ook een belangrijke rol bij de waardering ervan. Het is niet één enkele tint, maar een reeks reflecties waarvan er één dominant is. De belangrijkste dominante kleuren van de oriënt zijn: roze oriënt, crèmewit oriënt, ivoorkleurig oriënt, champagnekleurig oriënt en zilverwit oriënt.
Voor gekweekte parels geldt: kernvorm is doorslaggevend. Parels die zich in het lichaam van het weekdier vormen, worden vrije parels genoemd. De parels die zich tegen de schelp aan vormen, worden halve parels, blaasjes, mabés of parelmoerparels genoemd. Halve parels worden beschouwd als een tussenproduct tussen parelmoer en fijne parels.
Bovendien, meer de parelmoerlaag Hoe dikker de parel, hoe mooier de glans zal zijn. Als de kern echter door een dun laagje parelmoer heen schijnt of als u een donkere vlek ziet, dan heeft u te maken met een parel van slechte kwaliteit. Ook al is de parel authentiek, als deze van slechte kwaliteit is, zal deze zeer snel achteruitgaan.
De classificatie van gekweekte parels
Om de kwaliteit van gekweekte parels te definiëren, hebben specialisten een reeks codes ontwikkeld. Parels met AAA-code zijn van hoge kwaliteit. Parels die onder de AA- en A-code vallen, zijn parels van gemiddelde kwaliteit, waarbij AA+-parels van betere kwaliteit zijn dan AA-parels. Tot slot worden Tahitiparels geclassificeerd als AD, waarbij D is gereserveerd voor parels van lage kwaliteit.
De vorming van gekweekte parels
Alle gekweekte parels, met andere woorden fijne parels, komen uit een natuurlijke omgeving: “water”. In deze omgeving leven verschillende soorten weekdieren: Tweekleppigen en de Buikpotigen. Wat onderscheidt deze twee soorten? Gastropoden kunnen kalkhoudende concreties produceren, hoewel de parels die ze produceren uiterst zeldzaam zijn. Tweekleppigen zijn weekdieren met een parelmoeren schelp. Ze kunnen de zachte, lichtgevende substantie produceren die nodig is voor hun groei. Wat het ontstaan van de parel betreft, dit gebeurt wanneer een irriterende stof de schelp van het weekdier binnendringt. Zodra de irriterende stof in zijn schelp zit, bedekt de tweekleppige schelp deze met opeenvolgende lagen parelmoer, volgens de instructies van zijn DNA, totdat de parel is gevormd. Dit proces is een natuurlijke reactie van het lichaam om zichzelf te beschermen tegen vreemde invloeden.
De kleuren van gekweekte parels
Een ander belangrijk element is de kleur van de parel. Grijze parels zijn namelijk bijzonder gewild. Dus in 2011, Bergé & Associés verkocht een ketting met 49 fijne grijze parels voor 1,7 miljoen Zwitserse frank. Deze prijs wordt vooral verklaard door de diameter van de parels, die groter was dan 15 millimeter.
De kleur van de parels hangt van verschillende factoren af: de kleur van de lippen, de aard van de oester en de ent, het voedsel, de temperatuur van het water en ook het zoutgehalte.
Om ze gemakkelijker te kunnen identificeren, worden parels gegroepeerd in brede kleurcategorieën. Dit zijn de belangrijkste:
- Witte parels
- Zwarte parels
- Zilveren parels
- De gouden parels
- Lavendel parels
- Perzik parels
- De blauwe parels
Bovendien werden witte parels aan het begin van de 20e eeuw beschouwd als de referentie onder de gekweekte parels, vanwege hun glans en zuiverheid. Zwarte parels stuitten daarentegen op weerstand toen ze voor het eerst op de markt kwamen. Polynesische parels werden met scepsis bekeken en werden als minder authentiek beschouwd om tot de categorie van fijne sieraden te behoren.
Kunstenaars en de Parijse modewereld pikten deze unieke pareltjes echter snel op. Door hun bijzondere karakter en grote formaat behoren ze tot de meest modieuze en dure parels op de markt.
Er zijn drie soorten witte parels: Akoya-parels, zoetwaterparels en Australische parels.
Akoya-parels zijn meestal wit van kleur, hoewel parels in werkelijkheid nooit helemaal wit zijn. Ze hebben net als parelmoer iriserende reflecties die variëren afhankelijk van de hoek en het licht. Dit fenomeen van meervoudige reflecties wordt “het Oosten” genoemd. Het is niet één enkele tint, maar een reeks reflecties waarvan er één dominant is. De belangrijkste dominante kleuren van de Orient zijn: roze Orient, crèmewitte Orient, ivoorkleurige Orient, champagnekleurige Orient en zilverwitte Orient.
Het samenstellen van een ketting van ongeveer vijftig parels is dan ook geen gemakkelijke opgave. Je moet namelijk parels vinden die perfect bij elkaar passen.
Zoetwaterparels bestaan geheel uit parelmoer, geproduceerd door het weekdier. Deze parels zijn het resultaat van een enting, maar ze zijn niet nucleair, dat wil zeggen dat ze geen kunstmatige kern in hun centrum hebben. De zijdezachte uitstraling van deze parels komt door de homogene dichtheid van het parelmoer.
Eindelijk, Australische parels, zijn zoutwaterparels met een kern. Ze staan bekend om hun dikke, dichte parelmoer en de aanwezigheid van kleine metaalachtige vlokken.
Waar worden gekweekte parels geproduceerd?
DE Akoya-parels, wit of crème, worden in Japan geproduceerd.
DE Australische parels zijn inheems in de zuidelijke zeeën. De kleur varieert van zilver tot goud..
Daar Tahitiaanse parel wordt ook wel “zwarte parel” genoemd, hoewel de werkelijke kleur in werkelijkheid een tint groen en grijs is.
Ten slotte is de zoetwaterparels komen uit de zuidelijke zeeën en zijn gemakkelijk te herkennen aan hun roze kleur.
Neppe parels of imitatieparels
De parels van Mallorca
De parels van Mallorca, ook wel Majorica-parels genoemd, worden geproduceerd door het bedrijf Majorica SA, opgericht in 1890 op het eiland Mallorca, Spanje. Deze parels staan bekend om hun kwaliteit en hun gelijkenis met natuurlijke parels. Momenteel wordt geschat dat Majorica SA meer dan 2,5 miljoen namaakparels heeft geproduceerd.
De productie ervan is een complex proces waarbij een kern van glas of kunststof wordt bedekt met meerdere lagen vernis of lak, die worden verkregen uit synthetische en natuurlijke stoffen. Met dit proces wordt de glans en textuur van echte parels nagebootst. Daarom zijn parels uit Mallorca zo beroemd in de juwelenwereld.
Hoe onderscheid je een neppe parel van een echte?
Of ze nu van glas, keramiek of kunststof zijn gemaakt: imitatieparels zijn overal op de markt te vinden. Hier zijn enkele tips om echte parels te herkennen:
- Wrijf de parel zachtjes over het scherpe deel van uw tanden. Als het juweel er gemakkelijk overheen glijdt, is de kans groot dat de parel nep is. Een echte parel is ruw en maakt een licht piepend geluid.
- Wrijf de parels tussen je vingers tegen elkaar. Als u een lichte wrijving waarneemt, dan zijn het echte parels.
- Let op onvolkomenheden: Echte parels hebben altijd kleine onvolkomenheden in hun vorm.
Een korte geschiedenis van de parel
Parels werden voor het eerst ontdekt in de oudheid. Mensen gebruiken ze al heel lang. Ze werden gevonden in een graf uit 5500 v.Chr. in de Verenigde Arabische Emiraten.
Bovendien komen de eerste geschriften waarin over parels wordt gesproken uit China en dateren ze uit 2300 v.Chr. In deze teksten worden parels afgebeeld als een geschenk van de natuur. Andere beschavingen, zoals India en Egypte, beschouwden parels als prachtige en heilige edelstenen.
Aan Griekse zijde waren parels al bekend in Griekenland. Met verwijzing naar de godin van de liefde noemden ze ze ‘tranen van Aphrodite’. De witte parels waren vrouwentranen en de zwarte parels mannentranen. In het oude Rome waren parels een symbool van rijkdom en macht. Niet iedereen mocht ze dragen, ze waren voorbehouden aan bepaalde lagen van de bevolking. Volgens de traditie gaven de edelste families hun dochter één of twee parels per jaar, zodat ze op volwassen leeftijd een prachtige parelketting zou ontvangen.
Ook in het Midden-Oosten is de parel van groot belang. Voor de Arabieren en de Koran is de parel een van de kostbaarste schatten die het paradijs ons biedt. In de Perzische Golf kwamen parels relatief veel voor in oesters. Daarom werden ze al vroeg ontdekt door de Arabieren, Perzen en Assyriërs. De natuurlijke schoonheid van deze edelsteen en de iriserende kleuren van het parelmoer verleidden hen onmiddellijk. Het was Alexander de Grote die tijdens zijn verovering van het Oosten van 1334 tot 1325 de parel in het Westen als juweel populair maakte. Uiteindelijk werd de parelkwekerij in de 20e eeuw ontdekt door de Japanners, wat het ontstaan van de parel markeerde. De hoofdarchitect van deze ontdekking is Kokichi Mikimoto.
Kleine anekdotes over de parel
Parels zijn symbolen van tijdloze, natuurlijke schoonheid en worden in parelproducerende culturen al sinds mensenheugenis geassocieerd met goddelijke schepping. In mythen worden ze systematisch als goddelijke geschenken beschouwd. Daarom werden parels gezien als voorwerpen met bovennatuurlijke krachten, die ze van de goden hadden geërfd.
Daarom gingen mensen niet alleen op zoek naar edelstenen vanwege hun schoonheid, maar vooral vanwege de krachten die ze in deze edelstenen zagen. Parels werden gekoesterd, vereerd en gedragen als sieraden of amuletten, als symbool van macht. Bovendien werden parels niet alleen gebruikt ter versiering, maar ook voor medische en bijgelovige doeleinden.
De parel in de kunst
Sandro Botticelli, De geboorte van Venus, circa 1484-85, Tempera, Florence, Uffizi-galerij
In dit schilderij van Botticelli verwijst de parel naar de kuisheid van jonge meisjes. De parel is namelijk een symbool van zuiverheid vanwege zijn natuurlijke perfectie. De parel is feitelijk de enige edelsteen die zonder menselijke tussenkomst gebruikt kan worden. Andere edelstenen hebben menselijk ingrijpen nodig om hun schoonheid te onthullen. Dit schilderij doet ook denken aan de legende in het Westen die zegt dat de geboorte van de parel wordt gemarkeerd door de geboorte van Venus.
Johannes Vermeer, Meisje met de parel, circa 1665, olieverf op doek, Den Haag, Mauritshuis
In dit meesterwerk van de Nederlandse schilderkunst, ook wel ‘de Mona Lisa van het Noorden’ genoemd, wordt de parel hier afgebeeld vanwege zijn symboliek van zuiverheid, en ook omdat hij door het licht te vangen als een centraal punt in het schilderij dient. anker dat leidt de blik van de toeschouwer op het gezicht van het meisje.
Cleopatra en haar parel
Een verhaal, verteld door Plinius de Oudere, waarin Cleopatra de hoofdrol speelt. Ze wil de Romeinse generaal Marcus Antonius verleiden en nodigt hem uit om te komen smullen op haar schip met paarse zeilen. Cleopatra aarzelt niet om haar hele fortuin in te zetten om indruk te maken op de generaal. Deze laatste daagt de koningin vervolgens uit om tien miljoen sestertiën uit te geven aan één enkel banket. De weddenschap wordt aangegaan en kort daarna wordt Marc-Antoine uitgenodigd om terug te keren naar het schip van de koningin. Hoewel hij rijkelijk werd ontvangen, was de luxe niet overdreven en Marc-Antoine dacht dat hij zijn weddenschap had gewonnen. We mogen echter ook de vindingrijkheid van Cleopatra niet vergeten, die aan het einde van het banket een van haar oorbellen, versierd met een mooie parel, in een kopje azijn doopte. De parel lost op en Cleopatra drinkt het drankje op. Hiermee wint ze niet alleen haar weddenschap, maar ook het hart van Marcus Antonius.
Vind onze collectie van parel sieraden op onze site 58 Facettes.
4.7/5.0 — 1600+ avis
Een nieuwe manier
vinden
Vintage sieraden
Ontdek de IOS-applicatie die een revolutie teweegbrengt in het kopen en verkopen van tweedehands sieraden.
Downloaden
Automne 2024
