Wat is het verschil tussen goud en platina?

Goud  wit en platina beide komen uit dezelfde familie van edele metalen. Hun eerste verschil ligt in hun samenstelling : wit goud ook wel “palladium-verguld witgoud” is een legering waaruit is samengesteld 75% geel goud, 10% koper en 15% palladium en bedekt met een laagje rhodium genaamd “rhodium plating” , terwijl platina een materiaal is natuurlijk wit, bijna puur omdat het metaal 95% in de legering bereikt.

Dan is het tweede verschil hun dragen. Na verloop van tijd zullen witgouden sieraden de neiging hebben om te vergelen omdat ze hun rhodiumlaag verliezen. Platina heeft op zijn beurt te maken met een andere vorm van verkleuring: het is de glanzende afwerking die zal verslechteren en daardoor zal het juweel een mattere patina vertonen.

Tenslotte nog een verschil dat niet het minste is; hun prijs. De prijs van een edelmetaal wordt vastgesteld op basis van zijn gewicht. Omdat platina een zeldzamer en dichter metaal is dan goud, is het daarom over het algemeen duurder dan laatstgenoemde voor een sieraad van hetzelfde volume. Bovendien worden de kosten ook verklaard door de langere werktijd die in de werkplaats wordt doorgebracht om dit metaal te bewerken bij het ontwerpen van een sieraad.

Hun laatste verschil wordt inderdaad weerspiegeld in hun eigenschappen. De maakbaarheid van goud maakt het tot een metaal dat gemakkelijk kan worden bewerkt door ambachtelijke juweliers door middel van technieken zoals tekenen of walsen, terwijl platina moeilijker te bewerken is.
 

Geschiedenis van platinagebruik 

 Platina werd in 1735 ontdekt door Europeanen, meer bepaald door Don Antonio de Ullon, een Spaanse officier, die platina voor het eerst in zijn boek noemde “Historische relatie van de reis naar Zuid-Amerika”, vandaar de naam "platina‘komt uit het Spaans’platina", betekenis “weinig geld”. Het was later, in 1751, dat het door Teophil Scheffer, een Zweedse wetenschapper, als een op zichzelf staand metaal werd aangewezen. 

In 1780 verordende Lodewijk XVI, gepassioneerd door platina, dat dit het enige metaal was dat koningen waardig was. Vervolgens vertrouwde hij de goudsmid Marc-Étienne Janety de creatie van verschillende stukken in platina toe, wat het begin markeerde van de rage voor dit edelmetaal. Tijdens deze periode werd platina vooral gebruikt voor praktische alledaagse voorwerpen: bestek, servies, horlogekettingen.

Het eerste gebruik van platina in sieraden dateert uit 1854, bij het huis Mellerio zei Meller die hij associeert met goud en zilver; in die tijd werd platina vooral gebruikt voor het zetten van stenen.

In de 19e eeuw ontwikkelde zich geleidelijk het gebruik van platina: Louis-François Cartier, pionier op het gebied van fijne sieraden, maakte dit materiaal in de tweede helft van de 19e eeuw verder populair. Deze trend stelt ons in staat om geleidelijk afstand te doen van tweekleurige sieraden (met zilver voor het bovenste gedeelte en goud voor het onderste gedeelte) ten gunste van het exclusieve gebruik van platina.

We merken ook het uiterlijk op van slinger stijl, opkomend aan het begin van de 20e eeuw, die samenvalt met de komst van sieraden geheel in platina, versierd met diamanten en parels, die worden gekenmerkt als “Witte sieraden”. Een sleutelstuk uit deze tijd is de "Kokoschnik" tiara Cartier, daterend uit 1908, zo genoemd omdat het geïnspireerd was op de hoofdtooien van Russische boerenvrouwen uit die tijd, die erg in de mode waren geraakt aan het hof van de tsaar van Rusland.

Naast de toepassingen voor sieraden werd platina ook een strategisch materiaal in andere sectoren, met name tijdens de Eerste Wereldoorlog, waar het voor militaire doeleinden werd gebruikt. In Engeland was de handel met particulieren zelfs tijdelijk verboden, toen verscheen het witte goud, toen platina niet meer verkrijgbaar was. 

Vanaf het begin van de 20e eeuw tot aan de Tweede Wereldoorlog werd platina populair dankzij Hollywoodproducties, een fenomeen dat in 1931 begon door de film ""Platinumblond" door Frank Capra, die de mythe lanceerde van "platinablond" gespeeld door Jean Harlow. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd platina echter opnieuw gevorderd voor militair gebruik. Pas na de oorlog maakte platina een triomfantelijke terugkeer naar sieraden geometrische ontwerpen beïnvloed door stijl Art Deco uit de jaren 1920-1935.

Kenmerken van platina

Platina is een van de dichtste edelmetalen, met een massa van 21,50 g/cm³, waarmee de dichtheid van zilver (10,50 g/cm³) en goud (19,30 g/cm³) ruimschoots wordt overtroffen.

Naast zijn dichtheid is platina extreem kneedbaar en heeft het een grote hittebestendigheid. Het is vanwege zijn eigenschappen een van de moeilijkste metalen om mee te werken hoog smeltpunt, gelegen rond de 1.770°C, wat speciale aandacht van vakmensen en meer werktijd vereist.

Om een platina sieraad te identificeren hoeft u alleen maar een van deze twee garantiekenmerken te lokaliseren: een hondenkop voor Franse sieraden en een mascaronkop voor sieraden van buitenlandse afkomst. Wat het onderhoud betreft, kan platina, net als goud, eenvoudig worden gereinigd met een sopje. Hoewel het beter bestand is tegen slijtage dan andere metalen, blijft het gevoeliger voor schokken.

Platina-afzettingen

Het is belangrijk om dat te weten DE Platina is dertig keer zeldzamer dan goud. Het wordt gewonnen uit alluviaal zand en heeft meestal de vorm van staalgrijze klompjes, met kleine ronde korrels. Tot 1825 kwam het alleen uit Zuid-Amerika. Tegenwoordig bevinden de belangrijkste afzettingen zich in Zuid-Afrika en Rusland.