Jaka jest różnica między złotem i srebrem? Platyna ?

Złoto  biały i TO Platyna oba należą do tej samej rodziny metali szlachetnych. Ich pierwsza różnica polega na tym, że kompozycja :białe złoto nazywane także „białe złoto platerowane palladem„to stop składający się z 75% żółtego złota, 10% miedzi i 15% palladu, pokryte warstwą rodu zwaną „rodowaniem” , podczas gdy Platyna to jest sprawa naturalnie biały, prawie czysty, ponieważ metal ten stanowi aż 95% stopu.

Drugą różnicą jest to, że nosić . Z biegiem czasu biżuteria z białego złota będzie żółknąć, ponieważ straci powłokę rodową. TO Platyna jeśli chodzi o niego, pojawia się inna forma odbarwienia: jego błyszczące wykończenie ulegnie pogorszeniu, a biżuteria pokryje się matową patyną.

Na koniec jeszcze jedna, wcale nie najmniej istotna różnica; ich cena. Cenę metalu szlachetnego ustala się na podstawie jego wagi. TO Platyna będąc rzadszym i gęstszym metalem niż złoto, jest zatem na ogół droższy od złota w przypadku biżuterii o tej samej objętości. Ponadto na jego koszt wpływa także dłuższy czas pracy w warsztacie poświęcony na obróbkę tego metalu podczas projektowania biżuterii.

Rzeczywiście, ich ostatnia różnica odzwierciedla się w ich właściwości. Kowalność złota sprawia, że jest to metal, który można łatwo obrabiać przez jubilerów-rzemieślników za pomocą takich technik, jak ciągnienie lub walcowanie, podczas gdy Platyna jest trudniejszy we współpracy.
 

Historia stosowania Platyna 

 TO Platyna został odkryty w 1735 roku przez Europejczyków, a dokładniej przez Don Antonio de Ullon, hiszpański oficer, który wspomniał o Platyna po raz pierwszy w swojej książce „Historyczna relacja z podróży do Ameryki Południowej”, dlatego ta nazwa “Platyna„pochodzi z języka hiszpańskiego”platyna", oznaczający "mały Srebro”. Dopiero później, w 1751 roku, szwedzki naukowiec Teophil Scheffer uznał go za pełnoprawny metal. 

W 1780 roku Ludwik XVI, pasjonujący się Platyna, postanawia, że jest to jedyny metal godny królów. Następnie powierzył złotnikowi Marc-Étienne'owi Janety'emu wykonanie kilku dzieł w Platyna, co zapoczątkowało modę na ten cenny metal. W tym okresie Platyna był głównie używany do oznaczania praktycznych przedmiotów codziennego użytku: sztućce, usługi, dewizki do zegarków.

Pierwsze użycie Platyna w biżuterii sięga 1854 roku, przez maison Mellerio powiedział Meller który kojarzy mu się ze złotem iSrebro; w tamtym czasie użycie Platyna stosowany jest głównie do oprawiania kamieni.

W XIX wieku zaczęto używać Platyna rozwija się stopniowo: Louis-François Cartier, pionier biżuterii artystycznej, przyczynił się do popularyzacji tego materiału w drugiej połowie XIX wieku. Trend ten pozwala nam stopniowo odchodzić od biżuterii dwukolorowej (zSrebro dla górnej części i złotej dla dolnej), na korzyść wyłącznego użytkowania Platyna.

Zwracamy również uwagę na pojawienie się styl girlandy, powstała na początku XX wieku, co zbiega się z pojawieniem się biżuterii, Platyna, ozdobione diamentami i perłami, które charakteryzują się „Biała biżuteriaKluczowym elementem z tego okresu jest tiara „Kokoschnik” autorstwa Cartier, pochodzący z 1908 roku, nazwany tak, ponieważ inspirowany był nakryciami głowy ówczesnych rosyjskich chłopek, które stały się bardzo modne na dworze cara Rosji.

Oprócz zastosowań jubilerskich, Platyna stał się również materiałem strategicznym w innych sektorach, zwłaszcza w czasie I wojny światowej, gdzie wykorzystywano go w celach militarnych. W Anglii handel nim wśród osób prywatnych został nawet tymczasowo zakazany i właśnie w tym czasie pojawiło się szare złoto, kiedy Platyna nie jest już dostępny. 

Od początku XX wieku aż do II wojny światowej Platyna zyskał popularność dzięki produkcjom hollywoodzkim, zjawisko zapoczątkowane w 1931 roku filmem „"Platynowy blond" autorstwa Franka Capry, który zapoczątkował mit „blondynka Platyna" grana przez Jean Harlow. Jednakże podczas II wojny światowej Platyna zostaje ponownie zarekwirowany do celów wojskowych. Dopiero po wojnie Platyna triumfalnie powraca do biżuterii, z geometryczne kreacje inspirowane stylem Art Deco z lat 1920-1935.

Charakterystyka Platyna

TO Platyna jest jednym z najgęstszych metali szlachetnych, o masie 21,50 g/cm³, znacznie przewyższając gęstośćSrebro (10,50 g/cm³) i złota (19,30 g/cm³).

Oprócz gęstości, Platyna jest wyjątkowo plastyczny i ma wysoką odporność na ciepło. Jest to jeden z najtrudniejszych metali do obróbki ze względu na swoją wysoka temperatura topnienia, znajduje się w temperaturze około 1770°C, co wymaga od rzemieślników szczególnej uwagi i dłuższego czasu pracy.

Aby zidentyfikować klejnot w Platyna, wystarczy poszukać jednego z dwóch znaków probierczych: głowy psa w przypadku biżuterii francuskiej i głowy maszkarona w przypadku biżuterii zagranicznej. Na koniec, jeśli chodzi o jego konserwację, podobnie jak złoto, Platyna można je łatwo czyścić wodą z mydłem. Mimo że jest bardziej odporny na zużycie niż inne metale, pozostaje bardziej wrażliwy na wstrząsy.

Depozyty Platyna

Ważne jest, aby wiedzieć, że TO Platyna jest trzydzieści razy rzadszy od złota. Wydobywa się go z piasków aluwialnych. Najczęściej występuje w postaci stalowoszarych bryłek o małych, zaokrąglonych ziarnach. Do 1825 roku gatunek ten pochodził wyłącznie z Ameryki Południowej. Obecnie główne złoża znajdują się w Republice Południowej Afryki i Rosji.