Dwukolorowe kamienie szlachetne: cuda natury
Czym jest dwukolorowy kamień szlachetny?
Jak sama nazwa wskazuje, jest to dwukolorowy kamień szlachetny, który prezentuje dwa różne kolory w tym samym kamieniu, o którym mówi się, że jest „polichromowaćWynik ten jest wynikiem naturalnej zmienności składu chemicznego kamienia, który podczas wzrostu ulegał zmianom w swojej strukturze krystalicznej lub w zawartości pierwiastków śladowych, tworząc w ten sposób obszary o różnych kolorach.
Główne dwukolorowe kamienie w biżuterii:
Ametryn:
Ametryn jest bez wątpienia najsłynniejszym dwukolorowym kamieniem. Łączy kolory ametyst (fioletowy) i cytryn (żółty) w pojedynczym klejnocie. Te dwa kamienie szlachetne również pochodzą z tej samej rodziny: kwarcu. Ich ostateczny kolor decyduje o ich nazwie, w zależności od zmienności stężenia żelaza, spowodowanej różnicami w ttemperatura podczas wzrostu kamienia. Krótko mówiąc, ametryn powstaje, gdy między dwiema warstwami geologicznymi występuje różnica temperatur, która częściowo „odbarwia” pierwotne złoże ametystu. Rzeczywiście, A Ametyst podgrzany do temperatury ponad 500°C żółknie i staje się cytrynem.
Turmalin „arbuzowy”:
Turmalin jest kamień allochromatyczny dostępny w kilku kolorach; ponadto wzięła swoją nazwę od syngaleskiego „turamali" oznaczający „kamień o mieszanych kolorach”. Według starożytnych wierzeń Egipcjan turmalin spadł na Ziemię poprzez tęczę, co wyjaśnia jego różnorodność kolorów. Dwukolorowy turmalin zwany „arbuz" Lub "arbuz„po francusku jest rozpoznawalny po różowym sercu otoczonym zieloną obwódką, przypominającym wyglądem plaster arbuza, stąd jego nazwa. Podobnie jak ametryn, ta naturalna kombinacja kolorów wynika ze zmian składu chemicznego podczas wzrostu kryształu. Turmaliny mogą występować również w innych wariantach kolorystycznych, takich jak czerwony i niebieski lub żółty i zielony; turmalin arbuzowy pozostaje najbardziej znany i pożądany.
Fluoryt:
Znany ze swojej różnorodności kolorów fluoryt może występować również w formie dwukolorowej. Kamień ten często posiada paski o różnych kolorach, od fioletowego do zielonego, czasami z akcentami niebieskiego lub żółtego. Fluoryt jest również ceniony przez gemmologów za swoją przejrzystość i fluorescencję w świetle ultrafioletowym, jednak obecnie jest rzadko stosowany w jubilerstwie ze względu na swoją niską twardość, która utrudnia jego osadzanie w biżuterii.
Podsumowując, dwukolorowe kamienie są na razie rzadko stosowane w jubilerstwie, ponieważ są mało znane szerszej publiczności, jednak ich niecodzienny wygląd sprawia, że są prawdziwym darem, a co za tym idzie – są wyjątkowe i spektakularne!
Inne kamienie dwukolorowe (nieszlachetne)
W odróżnieniu od kamieni szlachetnych, wiele kamieni ozdobnych ma kilka kolorów, jak np. rodzina chalcedonów: karneol, jaspis, a nawet agat, które mają warstwowanie, ale także inne kamienie, z których najbardziej znane to: turkus, malachit I jadeit. Zazwyczaj jednak mówimy o warstwach kolorowych, a nie o kamieniach dwukolorowych.
Które kamienie nie są dwukolorowe?
Niektóre kamienie szlachetne mogą sprawiać wrażenie dwukolorowych, ale nie do końca tak jest. Podobieństwo to może wynikać z naturalnych inkluzji, takich jak utlenianie lub kolorowe obszary które można znaleźć w szafir, odsłaniając odcienie niebieskiego, zieleni lub żółci, które nie są na tyle wyraźne, by mówić o dwukolorowości.
Dwukolorowe kamienie, „polichromie” można go również pomylić z innymi kamieniami „pleochroiczny” które wykazują efekty optyczne, takie jak pleochroizm, ujawniając różne kolory w zależności od kąta patrzenia i światła, w którym są obserwowane. Te kamienie, ledwo widoczne gołym okiem, należy obserwować za pomocą narzędzia zwanego „dichrooskopem”, co pozwala na określenie, czy są to kamienie „dichroiczne”, w których można zaobserwować dwa kolory, jak ma to miejsce w przypadku szmaragd I turmalin lub „trójchroiczny”, w którym można zaobserwować trzy kolory, jak w przypadku kordierytu lub tanzanit.
Warto zauważyć, że kamień polichromowany może być również podatny na pleochroizm, gdyż są to zjawiska wynikające z niezależnych cech.

