Uważany za jednego z biżuteria Najdroższy i najbardziej znany diament na świecie. Jego obecną wartość szacuje się na 350 milionów dolarów.

TO diament Blue Hope wzięła swoją nazwę od imienia pierwszego właściciela, Henry'ego Philipa Hope'a, bankiera angielsko-holenderskiego. Należy do tej kategorii kamienie cennyS niezwykle rzadkie diamenty typu IIb, które nie zawierają azotu i zawierają 0,1% boru. Kamień ten ma intensywny niebieski kolor z odcieniami szarości, jest oszlifowany w kształcie owalu. Jego waga wynosi 45,52 karatów. Uważa się, że jest to największy i najdroższy niebieski diament na świecie. Diament Hope stał się inspiracją do stworzenia „Serca oceanu”, wspaniałego klejnotu występującego w filmie Titanic.

Początki Diamentu Hope

Mówi się, że Hope Diamond, ten słynny niebieski diament, został oszlifowany z Diamant de France, innego niebieskiego diamentu Korony Francuskiej. Ten ostatni został kupiony przez Ludwika XIV od Jeana-Baptiste'a Taverniera, który przywiózł go z Indii w 1668 roku. Diament został skradziony w 1792 roku podczas rewolucji francuskiej, zniknął, by pojawić się ponownie w Londynie, gdzie został sprzedany w 1830 roku Henry'emu Philipowi Hope'owi, który zmienił mu nazwę na „Hope”.

Diament Hope był w posiadaniu wielu właścicieli i podróżował po całym świecie. Śledztwo wykazało, że diament Hope pochodzi z kopalni znajdującej się na terenie obecnego Andhra Pradesh, stanu w południowych Indiach. Ostatecznie po locie powstała nowa wersja Bleu de France. Odkrycie w zbiorach Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu odlewu ołowianego z XVIII w. pozwoliło François Fargesowi, specjaliście w dziedzinie mineralogii i profesorowi muzeum, prześledzić pochodzenie i historię tego diamentu.

Słynny ze swojej reputacji przeklętego klejnotu

Diament Hope uważany jest za „przeklęty”, ponieważ według wierzeń przynosi swoim właścicielom pecha. Według historii, Jean-Baptiste Tavernier został zjedzony przez dzikie psy w Konstantynopolu po tym, jak popadł w ruinę finansową. Król Ludwik XVI został zgilotynowany w 1793 roku w Paryżu, na Place de la Révolution. Głaz Cartier, syn słynnego jubilera Cartier, była właścicielką diamentu w latach 1910-1911, po czym sprzedała go Evalyn Walsh McLean, amerykańskiej dziedziczce fortuny górniczej i bywalczyni salonów. Prowadziła gazetę do 1947 r. i przeżyła wiele tragedii, m.in. śmierć bliskich i bankructwo rodzinnej gazety. Harry Winston, amerykański jubiler, nabył diament w 1949 roku i podarował go Smithsonian Museum w Waszyngtonie w 1958 roku. 

Diament Hope można obecnie oglądać w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie. Można je oglądać w ekskluzywnym pomieszczeniu zarezerwowanym dla zwiedzających. Dzieło to uchodzi za drugi najczęściej odwiedzany obiekt sztuki w muzeum na świecie, z liczbą odwiedzających przekraczającą sześć milionów osób rocznie.