Beschouwd als een van de juwelen de duurste en beroemdste ter wereld, de huidige waarde van de Hope-diamant wordt geschat op $350 miljoen.

DE diamant blue Hope ontleent zijn naam aan de eerste eigenaar, Henry Philip Hope, een Brits-Nederlandse bankier. Het maakt deel uit van deze categorie stenen schitterendS uiterst zeldzaam zijn type IIb-diamanten, die geen stikstof bevatten en 0,1% boor bevatten. Deze steen is intens blauw met grijstinten, in een ovale vorm gesneden. Het gewicht is 45,52 karaat. Het wordt beschouwd als de grootste en duurste blauwe diamant ter wereld. De Hope Diamond inspireerde de creatie van het "Heart of the Ocean", een prachtig juweel dat voorkomt in de film Titanic.

De oorsprong van de Hope-diamant

De Hope-diamant, deze beroemde blauwe diamant, zou zijn geslepen uit de Franse diamant, een andere blauwe diamant uit de Franse Kroon. De laatste werd gekocht door Louis Hope, die het omdoopte tot “Hope”.

De Hope Diamond is eigendom geweest van verschillende eigenaren en heeft de wereld rondgereisd. Uit onderzoek is gebleken dat de Hope-diamant vermoedelijk afkomstig is uit een mijn in het noorden van wat nu Andhra Pradesh is, een staat in het zuiden van India. Uiteindelijk zou het de Bleu de France zijn die na zijn vlucht opnieuw werd gesneden. Dankzij de ontdekking in de collecties van het Natuurhistorisch Museum van Parijs van een loodgietsel uit de 18e eeuw kon François Farges, specialist in mineralogie en professor aan het Museum, de oorsprong en geschiedenis van deze diamant achterhalen.

Beroemd om zijn reputatie als een vervloekt juweel

Het is bekend dat de Hope-diamant ‘vervloekt’ is, omdat hij de eigenaren ervan ongeluk zou hebben gebracht. Volgens het verhaal werd Jean-Baptiste Tavernier in Constantinopel verslonden door wilde honden nadat hij een financiële ondergang had meegemaakt. Koning Lodewijk XVI werd in 1793 in Parijs op de Place de la Révolution onthoofd. Steen Cartier, zoon van de beroemde juwelier Cartier, bezat de diamant van 1910 tot 1911 voordat hij deze verkocht aan Evalyn Walsh McLean, een Amerikaanse mijnerfgename en socialite. Ze hield het tot 1947 en kreeg te maken met verschillende tragedies, waaronder de dood van haar naasten en het faillissement van haar familiekrant. Harry Winston, een Amerikaanse juwelier, verwierf de diamant in 1949 en schonk hem later in 1958 aan het Smithsonian Museum in Washington. 

De Hope Diamond is nu te zien in het National Museum of Natural History van de Verenigde Staten in Washington. Het is te bezichtigen in een exclusieve ruimte gereserveerd voor bezoekers en zou het op een na meest bezochte kunstobject in een museum ter wereld zijn, met ruim zes miljoen bezoekers per jaar.